Μία σημείωση.
Ο ΔΣΕ, σε αντίθεση με τον ΕΛΑΣ, στερήθηκε τις υπηρεσίες επαγγελματικών στρατιωτικών στελεχών. Αν και κατάφερε να αναδείξει μέσα από τη συνεχή πολεμική προσπάθεια λαογέννητα στρατιωτικά στελέχη με στρατιωτική ευθυκρισία όχι συνηθισμένη και ικανότητες σημαντικές, που αναδείχθηκαν σε ηγέτες μεγάλων μονάδων (π.χ Καραγιώργης, Γιώτης, Διαμαντής, Υψηλάντης, Κίσσαβος και άλλοι), η έλλειψη αυτή έγινε φανερή κυρίως στην τελευταία φάση του Εμφυλίου.
Λίγοι σχετικά αξιωματικοί κατάφεραν να φτάσουν στον ΔΣΕ και να αξιοποιηθούν ως επιτελάρχες ή διοικητές. Αξίζει να αναφέρουμε τον Στέφανο Παπαγιάννη, τον Γεράσιμο Μαλτέζο, τον Γιώργο Σαμαρίδη, τον Γιώργο Καλλιανέση και φυσικά τον Βασίλη Βενετσανόπουλο. Ένας από αυτούς τους λίγους επαγγελματίες στρατιωτικούς, ήταν και ο Κώστας Μπασακίδης, ο οποίος μετά το γνωστό σύμφωνο του Δυρραχίου τον Αύγουστο του 1943, πέρασε από τον ΕΣ στον ΕΛΑΣ και αναδείχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα στρατιωτικά στελέχη του στην Πελοπόννησο. Μέλος του ΚΚΕ από τον Απρίλιο του 1944. Έλαβε μέρος σχεδόν σε όλες τις μεγάλες μάχες που δόθηκαν από τον ΕΛΑΣ κατά την διάρκεια της Κατοχής στον Μοριά.
Ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμά του από τον Αρίστο Καμαρινό:
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΣΑΚΙΔΗΣ
Γεννήθηκε στο χωριό Βρομόβρυση - Μεσσηνίας. Το 1940 τελείωσε τη Σχολή Ευελπίδων. Πολέμησε με ηρωισμό στην Αλβανία (1940-1941) ως ανθυπολοχαγός.
Από το Καλοκαίρι του 1943 υπηρέτησε στον ΕΛΑΣ, διοικητής λόχου, του 2ου Τάγματος, του 9ου Συντάγματος. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες κατά των Γερμανοϊταλών κατακτητών και των συνεργατών τους (Καζάρμας, Ανδρούσας, Παραδεισίων, Μεσσήνης, Μελιγαλά, Βουρλιά, κ.ά.).
Με την έναρξη του Μονόπλευρου Εμφύλιου, το Μάρτη του 1945, αντιμετώπισε με αγωνιστική συνέπεια όχι μόνο το τρομοκρατικό όργιο του μεταβαρκιζιανού κράτους και του παρακράτους της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς, που στράφηκε ιδιαίτερα κατά των μελών της οικογένειας του (δολοφόνησαν τους αδελφούς του Φάνη και Σπύρο), αλλά και τις παντοειδείς πιέσεις που γίνονταν από διάφορες κατευθύνσεις προς όλους τους ΕΛΑΣίτες μόνιμους αξιωματικούς του προπολεμικού στρατού, για να τους αποσπάσουν από τον τίμιο αγώνα που έκανε το ΕΑΜ και το ΚΚΕ για την αποτροπή του Εμφύλιου Πολέμου, στον οποίο οδηγούσαν τη χώρα μας οι Αγγλοαμερικανοί ιμπεριαλιστές. Ο γενναίος αυτός αξιωματικός τον ΕΛΑΣ, που εξέπληξε με την παλικαριά του και τη στρατιωτική τέχνη του εχθρούς και φίλους, έμεινε πιστός στο ΚΚΕ και στα ιδανικά του, εκπλήρωσε πάντοτε στο ακέραιο όλες τις αποστολές που του ανατέθηκαν.
Το Καλοκαίρι του 1946, η ΚΕ του ΚΚΕ ανάθεσε στον Κ. Μπασακίδη την αποστολή για την ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων Μεσσηνίας που είχαν διαλυθεί στη διάρκεια του Μονόπλευρου Εμφύλιου, αποστολή που συνοδευόταν με την αναπροσαρμογή της τακτικής της παθητικής αντίστασης και με την αντιμετώπιση των κυβερνητικών δυνάμεων με τον ένοπλο αγώνα, που είχε γίνει αναπόφευκτος. Ο Μπασακίδης ήταν ένας από τους λίγους πρωτοπόρους αγωνιστές που κατόρθωσαν να βάλουν τα θεμέλια της δημιουργίας τον Δημοκρατικού Στρατού στη Νοτιοανατολική Πελοπόννησο και σε συνέχεια στην κεντρική και βόρεια περιοχή της. Το Φλεβάρη του 1947, όταν ο Δημοκρατικός Στρατός άρχισε να εδραιώνεται στην Κεντρική και Βόρεια Πελοπόννησο, ο Κ. Μπασακίδης ανέλαβε στρατιωτικός διοικητής του Αρχηγείου Πελοποννήσου (Πολιτικός ο Βαγγέλης Ρογκάκος και Καπετάνιος ο Λυκούργος Γιαννούκος). Αργότερα ο Μπασακίδης ανέλαβε διοικητής του Αρχηγείου Αχαΐας - Ηλείας και όταν συγκροτήθηκε η 3η Μεραρχία του Δημοκρατικού Στρατού διεύθυνε το Ιο Γραφείο επιχειρήσεων της Μεραρχίας.
Στις 13 Μάρτη 1949, στη διάρκεια μιας σκληρής μάχης μεταξύ τμήματος του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου και ισχυρής δύναμης του κυβερνητικού στρατού, της 9ης Μεραρχίας του, στο ύψωμα «Αρακοβούνι» της Βόρειας Αρκαδίας, έπεσε μαχόμενος ηρωικά, όταν είχαν εξαντληθεί και οι σφαίρες του πιστολιού του.
απο karhergr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου