Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Το τελευταίο γράμμα του Νίκου Μπελογιάννη

Από το πολύ καλό blog
http://parekklisi.wordpress.com/2009/02/23/teleutaio-gramma-mpelogianni/
Το κομματικό του βιβλιάριο:

cimg0643

Πηγή: έκθεση του ΚΚΕ για τα 90χρονα.


http://parekklisi.wordpress.com/2009/02/23/teleutaio-gramma-mpelogianni/

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Έλληνες εθελοντές στην Ισπανία

Οι φωτογραφίες ̟προέρχονται από ειδικό λεύκωμα που κυκλοφόρησε στη Ν.Υόρκη το 1938 ο εκεί Σύλλογος Ελλήνων .
Αφιερωμένο στους Έλληνες εθελοντές για την Δημοκρατική Ισπανία .

Έλληνες εθελονταί εις την Ισπανία.

ΤΟ ΛΕΥΚΩΜΑ αυτό εκδίδεται προς τιμήν των Ελλήνων εθελοντών του Δημοκρατικού στρατού της Ισπανίας και ιδιαιτέρως των Ελληνοαμερικανών εθελοντών. Είναι μια - ελάχιστη ανταπόδοσις της τιμής και της ηθικής υπηρεσίας που προσέδωσε στο έθνος μας η ηρωική διαγωγή των Ελλήνων αυτών.

Μέσω του λευκώματος θα γνωρισθούν καλύτερα στον Ελληνισμόν ομαδικώς, ως ένας όμιλος αντιπροσωπευτικός του έθνους μας και του αγώνος εναντίον του φασισμού. Το λεύκωμα περιλαμβάνει όσας προσωπογραφίας είχαμε. Και το λεύκωμα θα είναι αναμνηστικό εκείνων που τους έλαχε ο κλήρος της υπέρτατης θυσίας κι ανδρικά και ελεύθερα έδωσαν την ζωή για την ελευθερία.
Υπάρχουν περίπου πεντακόσιοι Έλληνες εθελονταί στον Ισπανικό δημοκρατικό στρατό.

Βρίσκονται σχεδόν όλοι στην Διεθνή Μεραρχία, έκτος μεμονωμένων περιπτώσεων που είναι σε άλλα σώματα του Ισπανικού στρατού ιδίως τεχνικά. Η πλειοψηφία των τώρα είναι στο Τάγμα του Λίνκολν, των Αμερικανών εθελοντών όπου τελευταίως συμπεριελήφθη κι' ό λόχος «Νίκος Ζαχαριάδης» εξ ολοκλήρου Ελληνικός, ένας από τους καλύτερα γυμνασμένους και ικανούς λόχους της μεραρχίας.
Οι εθελοντές προέρχονται από όλον τον κόσμο, την Γαλλία, Αγγλία, Αφρική, Κύπρο, Δωδεκάνησο και την Μεταξική Ελλάδα ακόμη, παρά τα μέτρα του Μεταξά. Μάλιστα από την Ελλάδα ήρθαν κι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού, αντιφασίστες, που υπηρετούν τώρα με τους βαθμούς τους στην πρώτη γραμμή. Υπάρχουν κι' άλλοι Έλληνες αξιωματικοί, όπως θα ιδήτε στο λεύκωμα που πήγαν απλοί εθελονταί χωρίς καμιά πολεμική πείρα ή μόνο πείρα στρατιώτου, αλλά με την ανδρεία, την νοημοσύνη και την ικανότητα τους πήραν τα γαλόνια στο πεδίο της μάχης.

Μεγάλος αριθμός των εθελοντών πήγαν από δω, την Αμερική, από τις τάξεις μας, των Ελλήνων μετανα­στών. Μερικοί είναι από την νέα γενεά, γεννημένοι εδώ. Το Ελληνικό πνεύμα βρήκε ευκαιρία να εκδηλωθή, να δείξη ότι επιζή και στην νέα γενεά.
Ο αριθμός των Ελλήνων εθελοντών είναι ίσως δυσανάλογος προς τον Ελληνικό πληθυσμό εν συγκρίσει με τους εθελοντάς από άλλα έθνη. Ίσως ναι, ίσως όχι. Δεν υπάρχουν ακριβείς στατιστικαί. Αλλά ελπίζουμε να είναι, γιατί πρέπει να είναι. Γιατί κανένα άλλο έθνος δεν έχει τέτοιο κολοσσιαίον όγκο υποχρεώσεων και προσδοκιών να εκπληρώση όπως το δικό μας.



Ελληνοαμερικανοί Εθελοντές από τη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.



ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΕΡΜΕΓΚΑΣ: Ελληνοαμερικανός εθελοντής, κατάγεται από την Ικαρία.



Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ: Από την Κυρήνεια της Κύπρου.



Ν. ΣΚΕΠΑΣ: Ελληνοαμερικανός εθελοντής από την Ν. Υόρκη. Κατάγεται από την Εύβοια.



ΓΚΡΕΚΟ ΤΙΤΟ: Έλληνας εθελοντής από τη Μασσαλία, μαχητής στις τάξεις του λόχου «Νίκος Ζαχαριάδης».



ΜΗΝΑΣ ΘΩΜΑΙΔΗΣ: Ελληνοαμερικανός εθελοντής.



ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΩΚΟΣ: Ελληνοαμερικανός, μέλος του «Σπάρτακου» Ν. Υόρκης κατάγεται από τις Σπέτσες.



ΝΙΚΟΣ ΑΒΡΑΜ1ΔΗΣ: Εθελοντής στην Ισπανία.



ΛΟΥΗΣ ΙΙΡΙΟΒΟΛΟΣ: Ελληνοαμερικανός εθελοντής. Κατάγεται από το Γαλαξείδι.



ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΛΩΡΟΣ Έλληνας εθελοντής στο Δημοκρατικό στρατό της Ισπανίας, με στολή τσολιά.



Ι. ΑΙΒΑΛΗΣ: Εθελοντής από τη Λυών της Γαλλίας.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΑΪΣΗΣ: Ελληνοαμερικανός εθελοντής, μέλος του «Σπαρτάκου» Ν.Υ. κατάγεται από την Άνδρο.



ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΣ; Ελληνοαμερικανός εθελοντής από το Σπρίγκφιλδ Μασαχουσέτης



ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ Από τη Λυών της Γαλλίας.



ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ. Μέλος του «Σπάρτακου» Ν. Υόρκης. Κατάγεται από την Πάρο.



ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ελληνοαμερικανός εθελοντής από την ανατολική πλευρά της Ν. Υόρκης.



ΚΩΣΤΑΣ ΚΕΛΕΠΕΚΗΣ: Εθελοντής στην Ισπανία.



ΜΠΙΛ NIK: Κύπριος εθελοντής από τη Ν.Υόρκη.



Κύπριοι εθελοντές: Αντ. Μιχαηλίδης και Ιάκωβος Κούμουλος. Ο πρώτος μέλος του συμβουλίου της Παγκυπριακής αδελφότητος Νέας Υόρκης και ο δεύτερος δραστήριο μέλος του ελληνικού τμήματος της οργανώσεως των ανέργων «Γουώρκερς Αλλάϊανς». Στη μέση ένας Ισπανός στρατιώτης.



Όμιλος Ελλήνων εθελοντών στην Ισπανία. 1) Δ. Σακαρέλος, 2) Γιάννης Σιγανός, 3) Κ. Σαμαράς, 4) Γιάννης Βώκος, 5) Γεώργιος Παπακώστας, 6) Γιάννης Καραγιάννης, 7) Π. Μιχαηλίδης.



Ομάδα Ελλήνων εθελοντών σε ώρα αναπαύσεως, κάπου στο Ισπανικό μέτωπο



Ελληνοαμερικανοί εθελοντές. Στη σειρά, Π. Μιχαηλίόης από τη Φιλαδέλφεια, Λούης Πριόβολος, Στέφανος Τσερμέγκας και Α.Καραγιάννης (καθιστός). Και οι τρεις από τη Νέα Υόρκη.



ΣΠΥΡΟΣ ΓΕΟΡΓΑΚΟΣ: Μέλος τον Τμήματος της Ναυτεργατικής Ενώσεως Ελλάδος Ν. Υόρκης. Κατάγεται από την Κεφαλλονιά.






Ομάδα Κυπρίων εθελοντών. Στη σειρά, ο Μπιλ Νικ, ο λοχαγός Νικολαΐδης, ο Σακαλής με το «Εμπρός», ο Ανδρέας Μιλτιάδου και ο Θεοδούλου. Όλοι από τη Νέα Υόρκη.



Ο υπολοχαγός Ν. ΠΑΠΠΑΣ και ο Γ. ΠΗΤΕΡ (ΓΕΩΡΓΑΛΗΣ). Ο πρώτος από τη Ν. Υόρκη και. ο δεύτερος από το Μακήσπορτ, νεαροί Ελληνοαμερικανοί εθελοντές του λαϊκού στρατού Ισπανίας.



Από τον ελληνικό λόχο «Ζαχαριάδη» στην Ισπανία.



Ο Ε. Αϊδαζής αριστερά και ο Ευάγγελος Σεργίου από τη Λυών της Γαλλίας σε στρατιωτικό νοσοκομείο.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Ο όρκος του μαχητή του ΔΣΕ

«Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι, να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ’ τα χώματα της πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και την πρόοδο του λαού μου.

Ορκίζομαι να 'μαι καλός, γενναίος και πειθαρχικός στρατιώτης, να εχτελώ όλες τις διαταγές των ανωτέρων μου, να τηρώ όλες τις διατάξεις του κανονισμού και να κρατώ τα μυστικά του ΔΣΕ.

Ορκίζομαι να 'μαι υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς προς το λαό, φορέας και εμψυχωτής στη λαϊκή ενότητα και συμφιλίωση και να αποφεύγω κάθε πράξη που θα με εκθέτει και θα με ατιμάζει, σαν άτομο και σαν μαχητή.

Ιδανικό μου έχω τη λεύτερη και ισχυρή δημοκρατική Ελλάδα και την πρόοδο και ευημερία του λαού. Και στην υπηρεσία του ιδανικού μου θέτω το όπλο μου και τη ζωή μου.

Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου.»

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Ιστορικό

Θεατρικό έργο εμπνευσμένο από το έπος των Ελληνικών Βουνών και από το μεγαλείο της Αντίστασης του Ελληνικού Λαού. Ανέβηκε, από το Κέντρο Ψυχαγωγίας των Ενόπλων Δυνάμεων και άφησε εποχή.

Αίγυπτος 1943. Η επαφή των Αιγυπτίων κομμουνιστών, των ομογενών και των Ελλαδιτών έχει αποκατασταθεί. Ένα πρωτοφανές και μεγάλο αντιφασιστικό κίνημα έχει ανδρωθεί στις μεγάλες πόλεις. Οργανώσεις όπως ο ΕΑΣ (Ελληνικός Απελευθερωτικός Σύνδεσμος) , η ΑΣΟ (Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση) , αλλά και η πάντα πρωτοπόρα Ναυτεργατική Ένωση Ελλάδας, αγωνίζονται για το δίκαιο του Αγώνα, εκλαϊκεύουν στις μάζες τις θέσεις του ΕΑΜ, οργανώνουν τους δημοκρατικούς στρατιώτες και αξιωματικούς που είχαν καταφύγει στη Μέση Ανατολή, εκδίδουν εφημερίδες, πραγματοποιούν εράνους ...

Στα τέλη του 1943, μία θεατρική παράσταση είναι γεγονός και σπάει τα ταμεία. Το Συγκρότημα Ψυχαγωγίας Ενόπλων Δυνάμεων, ανεβάζει στην Όπερα του Καΐρου το έργο "Οι αντάρτες". Ο ΕΑΣ έδωσε στους δημιουργούς και στους συντελεστές του έργου (συγγραφέας ο αξέχαστος Μάνθος Κέτσης ήδη στέλεχος της ΑΣΟ και βασικός πρωταγωνιστής ο μεγάλος Αδαμάντιος Λεμός) απεριόριστη συμπαράσταση και με τις διασυνδέσεις τους ξεπέρασαν τους σκοπέλους της λογοκρισίας.

Κορίτσια του ΕΑΣ, έπαιζαν μαζί με τους στρατιώτες ηθοποιούς τους γυναικείους ρόλους. Οι αφίσες στο ατελιέ του Παύλου Φραγκόπουλου. Το ολοφάνερα φιλοεαμικό έργο σημείωσε απόλυτη επιτυχία. Παρά τις κυβερνητικές αντιδράσεις ανέβηκε στην Αλεξάνδρεια, στο Πορτ Σάιντ και στην Ισμαηλία. Τρεις μήνες, μέχρι το Μάρτη του 1944 η παράσταση εμψύχωνε, παραδειγμάτιζε και συγκινούσε τους Έλληνες Αιγυπτιώτες και τους οπλίτες μας.

Εικόνες και βιογραφικά




Από τις αφίσες της παράστασης. Φτωχές τυποεκδοτικές δυνατότητες. Η δουλειά πάντως γινόταν !!!


Σκηνή από την παράσταση.


Το Συγκρότημα Ψυχαγωγίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Στο Στρατιωτικό Συγκρότημα Ψυχαγωγίας συνεργάτες ηθοποιοί ήταν: Αδαμάντιος Λεμός (ναύτης) και οι στρατιώτες Μάνθος Κέτσης, Γιάννης Δεπάστας, Γιώργος Πολίτης, Αντώνης Στρατής, Π. Σταματιάδης, Π. Κόκκας, Λέων Ραπίτης (μαέστρος), Ν. Παπαγεωργίου, Ν. Σάσσος, Α. Κοκκινοδέλης, Ν. Αρμαδώρος, Νίκος Καρυδάκης, Στράτος Δρακόπουλος, Γιάννης Ζαφειρόπουλος, Β. Κάνουλας, Ζαζά Μπριλλάντη, Μαίρη Γιατρά- Λεμού (που φθάνει από την Κύπρο), Μ. Καρμίνα, Καίτη Βουτσάκη, Κική Πέρση. Χορευτές το ζεύγος Σιμόν και Λ. Μουλής κ.ά






Ο μεγάλος θεατράνθρωπος Αδαμάντιος Λεμός. Στις 20 Φεβρουαρίου 1943, ο Αδαμάντιος Λεμός αποσπάται από τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, όπου υπηρετούσε ως ασυρματιστής στην κορβέτα «Σαχτούρης», στην Υπηρεσία Τύπου και Πληροφοριών στο Κάιρο και εντάσσεται στο «Συγκρότημα Ψυχαγωγίας Ενόπλων Δυνάμεων» (Σ.Ψ.Ε.Δ.) που συστάθηκε, με υπουργική απόφαση της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης.

Μάνθος Κέτσης.

Ο Μάνθος Κέτσης, γεννήθηκε στην Άνδρο το 1915, σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και μελέτησε σκηνογραφία. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και συνέχισε τη δράση του στις ελληνικές στρατιωτικές μονάδες της Μέσης Ανατολής. Το 1943 έγραψε το θεατρικό έργο «Οι Αντάρτες», η απήχηση του οποίου είχε ως αποτέλεσμα τον εγκλεισμό του σε
στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε σαν σκηνοθέτης, συνέγραψε θεατρικά έργα και εξορίστηκε στην Ικαρία και τη Μακρόνησο.
Συνέχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία ως το θάνατό του, το 1982.


Αδαμάντιος Λεμός.

Ο Αδαμάντιος Λεμός, μαθητής του Καρόλου Κουν από τους πιο παλιούς, υπήρξε ηθοποιός μεγάλων θιάσων στα πρώτα του βήματα
(Μαρίκας Κοτοπούλη, Κατερίνας Ανδρεάδη, Θυμελικού Θιάσου Λίνου Καρζή, "Θεάτρου Τέχνης" Καρόλου Κουν.
Κάλυψε τις θεατρικές ανάγκες του Ελληνισμού της Αιγύπτου και ολόκληρης της Μέσης Ανατολής αρχικά με το Συγκρότημα Ψυχαγωγίας Ενόπλων Δυνάμεων και μετά με προσωπικό θίασο (1942-1944).

Ταυτόχρονα ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης, σκηνογράφος, δάσκαλος και οργανωτής του πρώτου Παγκύπριου Επαγγελματικού Θεάτρου, του "Προμηθέα", 1944-1946. Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε από την Κυπριακή Πολιτεία.
Ο Λεμός ξεκίνησε την πρώτη πανελλαδική θεατρική έρευνα με σκοπό την ανακάλυψη και προβολή των νέων μεταπολεμικών θεατρικών δυνάμεων (1947-1952), η οποία είναι αναλυτικά καταγραμμένη στον καθημερινό και περιοδικό Τύπο της εποχής από το σύνολο των κορυφαίων ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης: Αιμίλιος Χουρμούζιος, Άγγελος Τερζάκης, Άλκης Θρύλος, Λέων Κουκούλας, Μανόλης Σκουλούδης, Μιχάλης Περάνθης, Μιχ. Ροδάς, Μάριος Πλωρίτης, Δημήτρης Μπόγρης, Γρηγόρης Ξενόπουλος και πολλοί άλλοι.

Το γεγονός το επιβεβαιώνει και η απόφαση της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" να τον τιμήσει για τη συνολική προσφορά του,στο νεοελληνικό θέατρο και ειδικότερα για τα 28 πρωτοπαρουσιαζόμενα ελληνικά έργα που παρουσίασε σε καιρούς δύσκολους, όταν η κουλτούρα και ο πολιτισμός ήσαν λέξεις άγνωστες ή χωρίς νόημα.

Σ’ αυτή τη σκοταδιστική εποχή τόλμησε να ξεκινήσει αυτοδύναμα την πρώτη ερευνητική πρωτοποριακή εξόρμηση κτίζοντας για το σκοπό αυτό θέατρο, τα "Διονύσια", στην Καλλιθέα. Ενέργεια επίσης πρωτοποριακή, αφού μαζί σηματοδοτεί και την πρώτη θεατρική αποκέντρωση ποιοτικού για την εποχή θεάτρου εκτός του κέντρου της Αθήνας.

Ανάμεσα στις ερευνητικές προσπάθειες του "Θιάσου Λεμού" είναι και η ανακάλυψη του πρύτανη των θεατρικών συγγραφέων και ακαδημαϊκού Ιάκωβου Καμπανέλλη το 1950.

Ακολουθούν οι επίσης πρωτοεμφανιζόμενοι τότε: Νότης Περγιάλης, Γεράσιμος Σταύρου, Σωτήρης Πατατζής, Αλέκος Γαλανός, Κώστας
Πρετεντέρης, ο μουσουργός Αργύρης Κουνάδης και πολλοί άλλοι που διαπρέπουν στο θέατρο ως συγγραφείς, σκηνοθέτες, θεατροδάσκαλοι, σκηνογράφοι, ηθοποιοί, που ο ιστορικός Γιάννης Σιδέρης ονομάζει "πνευματικά τέκνα του Λεμού". Ακόμα να προστεθεί πως ο Λεμός ήταν ο πρώτος που ενστερνίσθηκε και πραγματοποίησε την ιδέα του ανοιχτού χωρίς σκηνή θεάτρου σε μορφή λαϊκού πανηγυριού, σε πλατείες και ανοιχτούς χώρους, σε νησιά και σε πόλεις της ελληνικής επικράτειας. Η πρώτη (πιλοτική) παράσταση δόθηκε στο "Αρχαίο Θέατρο Άργους" με τον "Αγαπητικό της Βοσκοπούλας" το 1952, που την παρακολούθησαν 8.000 θεατές με τη συνεργασία του νεοσύστατου τότε χορευτικού συγκροτήματος "Λαϊκών χορών και τραγουδιών" της Δώρας Στράτου.
Μια ακόμη περίπτωση πρωτοποριακής προσφοράς του Λεμού στον Ελληνισμό της Αμερικής, είναι η καθιέρωση του
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ (1957- 1967), του οποίου υπήρξε ιδρυτής και εμψυχωτής. Για δέκα συνεχή χρόνια περιόδευε στις Μεσοδυτικές Πολιτείες των Η.Π.Α και Καναδά, όπου υπήρχε συμπαγής μάζα Ελληνισμού, δίδοντας εκατοντάδες παραστάσεις, με κέντρο και ορμητήριο τη Νέα Υόρκη. Και τότε, την αποφράδα 21η Απριλίου 1967, σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, με διακήρυξή του από σκηνής ο Λεμός εξέφρασε έντονα την αντίθεσή του στη δικτατορία με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του. Ένα άρτιο πανέμορφο θέατρο το "Maidman Playhouse" στο Μανχάταν, με μισθωτήρια σύμβαση 20 ετών εγκαταλείφθηκε και παρέμεινε ο Λεμός για επτά χρόνια συνεπής αντιστασιακός, συνεργαζόμενος στενά στο ίδιο μετερίζι με την Μελίνα Μερκούρη. Επιστρέφει στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση το 1974 και οργανώνει ένα θεατρικό εργαστήρι στην Ηλιούπολη με το οποίο αποσπά το πρώτο χρυσό βραβείο της πόλεως των Αθηνών στους πανελλήνιους αγώνες πειραματικού θεάτρου το 1986.
Πρόσφατες συνεργασίες ως σκηνοθέτης, με το "Εθνικό Θέατρο" και το "ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου", με περιοδείες σε νησιά του Αιγαίου, στο λεκανοπέδιο της Αττικής -"Θέατρο Ηρώδου του Αττικού"- και στη Βόρειο Ελλάδα.

15.06.06 Ανακοίνωση για το θάνατο του Αδαμάντιου Λεμού

Το ΑΚΕΛ με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκε το θάνατο του σκαπανέα του Θεάτρου Αδαμάντιου Λεμού.
Μιας ιστορικής καλλιτεχνικής προσωπικότητας που η συμβολή του στη δημιουργία επαγγελματικού θεάτρου στην Κύπρου ήταν καθοριστική. Ο Αδαμάντιος Λεμός ήρθε στην Κύπρο το 1944 κατόπιν πρόσκλησης του ΑΚΕΛ με στόχο να δημιουργήσει επαγγελματικό Θέατρο, πράγμα που επιτεύχθηκε το 1945 με την ίδρυση του Παγκύπριου Θεάτρου «Προμηθέας».
Το ΑΚΕΛ αποτίοντας φόρο τιμής στο διακεκριμένο καλλιτέχνη θα εκπροσωπηθεί στην κηδεία του και θα κατατεθούν στεφάνια εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος, Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Δημήτρη Χριστόφια.


Διαβάστε.

Αδαμάντιου Λεμού "Η Ουτοπία του Θέσπη - Θεατρικό Οδοιπορικό", εκδόσεις Φιλιππότη 1989.
Γ. Αθανασιάδη "Η πρώτη πράξη της Ελληνικής Τραγωδίας". Αθήνα 1975
Β. Νεφελούδη "Η Εθνική Αντίσταση στη Μέση Ανατολή"
Τίμος Μαλάνος "Οι αναμνήσεις ενός Αλεξανδρινού" Αθήνα 1971

http://www.lemostheater.org/ Πολύ όμορφο site αφιερωμένο στον Αδαμάντιο Λεμό.
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite3_16_15/06/2006_156425Αφιέρωμα στον Αδαμάντιο Λεμό από την εφημερίδα Καθημερινή.


από αφιέρωμα του karhergr

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Ο Αρχιμπουρλοτιέρης του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ,Αντώνης Βρατσάνος.

Αντίσταση και αγώνας,ως το τέλος”.Αυτά ήταν τα τελευταία και παντοτινά λόγια του Αντώνη Αγγελούλη(που ευρύτερα έγινε γνωστός ως “Βρατσάνος”),που όχι μόνο γίνανε πράξη,αλλά και ξεπέρασανε και την σημασία τους.

Ο Αντώνης Βρατσάνος γεννήθηκε το 1919 στη Λάρισα. Το πραγματικό του όνομα είναι Αντώνης Αγγελούλης(μερικές φορές συναντιέται εσφαλμένα ως “Αγγελούδης”) και το ψευδώνυμο Βρατσάνος το “δανείστηκε” από τον συνονόματο του, μπουρλοτιέρη της επανάστασης του 1821, “Αντώνη Βρατσάνο”.

Εξοικιώθηκε από μικρό παιδί με τα εκρηκτικά,δίπλα στον πατέρα του παλιό “φουρνελά” σε έργα οδοποιίας.


Free Image Hosting at www.ImageShack.us

Ο Αντώνης Αγγελούλης σε νεαρή ηλικία.


Η δράση του Βρατσάνου ως σαμποταριστή αρχίζει με την εισβολή της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι στην Ελλάδα. Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο ως έφεδρος ανθυπολοχαγός του μηχανικού ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς Ναζί κατακτητές.

Τον τίτλο, όμως, του «αρχιμπουρλοτιέρη» τον κέρδισε με την πλούσια δράση του στον ΕΛΑΣ. Ως Διοικητής του Τάγματος Μηχανικού Ολύμπου ήταν ο πρωτεργάτης μερικών από τα μεγαλύτερα σαμποτάζ στην Ευρώπη. Στο αρχείο του ΕΛΑΣ αναφέρεται:

«Σύμφωνα με συγκεκριμένα στοιχεία, παρμένα από το αρχείο επιχειρήσεων ανατινάχτηκαν στην περιοχή του Ολύμπου συνολικά στο διάστημα της κατοχής 48.000 μέτρα σιδηροδρομικής γραμμής, 36 γέφυρες, 47 καμπύλες, σήματα βραδυπορείας, κλειδιά, τηλεγραφική στήλη, κλπ. Η συγκοινωνία διακόπηκε συνολικά για 1.324 ώρες. Οι απώλειες των γερμανών έφτασαν σε 3.065.».

Μερικές από τις πιο επιτυχημένες σαμποταριστικές ενέργειες του Τάγματος Μηχανικού Ολύμπου ήταν η ανατίναξη των τειχών αντιστήριξης στα Τέμπη και η ανατίναξη της ταχείας γερμανικής αμαξοστοιχείας. Ειδικότερα, η ανατίναξη του γερμανικού εξπρές (SF-Zug ταχεία 53) στα Τέμπη το Φλεβάρη του '44 είναι ένα απ' τα μεγαλύτερα σαμποτάζ στην κατεχόμενη απ' τους ναζι και τους φασίστες Ευρώπη καθώς στοίχισε στον ναζισμό 450 νεκρούς. Τα επιτεύγματα αυτά τον έκαναν θρύλο και έμβλημα για στους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης και στο λαό.

Οπώς περιγράφει και ο ίδιος:

Ολά ήταν έτοιμα: 400 μέτρα υπονομευμένη σιδηροδρομική γραμμή με εκρηκτικά γεμίσματα συνδεδεμένα πάνω στο κύριο βράχο σε απόσταση 25 περίπου μέτρων από τη σιδηροδρομική γραμμή.(...)
Οταν η αμαξοστοιχία έφτασε στο καθορισμένο σημείο πυροδοτήθηκε ο αγωγός.Μια τρομαχτική έκρηξη ακούστηκε ύστερα από την εκτυφλωτική λάμψη και η περήφανη αμαξοστοιχία με τα βαγόνια πολυτελείας σωριάστηκε στο Πηνείο.Αμέσως ακολούθησε επίθεση κατά της Αμαξοστοιχίας που ανατινάχτηκε με αυτόματα και οπλοπολυβόλα(...)

Το 1943-44 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Μετά την απελευθέρωση, το 1945, εκδίδεται από το κομματικό εκδοτικό οίκο «Νέα Βιβλία» το βιβλίο του «Βροντάει ο Όλυμπος», το οποίο είναι η πρώτη έκδοση απομνημονευμάτων στην Ελλάδα που αναφέρεται στην εθνική αντίσταση, και στο οποίο δεν περιγράφει μόνο τη δράση του Τάγματος Μηχανικού Ολύμπου αλλά καταγγέλλει και την τρομοκρατία του μεταβαρκιζιανού καθεστώτος και την παραχάραξη της ιστορίας της εθνικής αντίστασης από την αντίδραση και τους Άγγλους ιμπεριαλιστές.

Το δεύτερο αντάρτικο τον βρίσκει και πάλι στην πρώτη γραμμή της μάχης για την ανεξαρτησία και τη λαϊκή δημοκρατία, αυτή τη φορά από το πόστο του Διοικητή της Σχολής Αξιωματικών Μηχανικού του Γενικού Αρχηγείου και Διοικητή της Ταξιαρχίας σαμποτέρ του Γενικού Αρχηγείου Νότιας Ελλάδας με το βαθμό του συνταγματάρχη.

Free Image Hosting at www.ImageShack.us

Με το δίκωχο του Δημοκρατικού Στρατού.



Μετά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας αρχικά στην Τασκένδη και ύστερα στη Ρουμανία, όπου έμεινε 33 χρόνια. Εκεί στην προσφυγιά, συνεχίζει τον αγώνα του και αντιτάσσεται στην «6η Ολομέλεια» του 1956(ενώ βρίσκεται ακόμα στην Τάσκενδη) και εναντιώνεται στη γραμμή του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Από αυτό το σημείο αρχίζουν νέες περιπέτειες για τον Βρατσάνο, όπως και για πολλούς πολιτικούς προσφύγες που αντιτεθήκανε στην επέμβαση του ΚΚΣΕ στα εσωτερικά του ΚΚΕ, υποστηρίζοντας τη νόμιμη ηγεσία του(μόνο στην Τασκένδη διαγράφτηκαν τουλάχιστον 6.400 μέλη του κόμματος από τα 7.600). Την στάση του αυτή την πληρώνει με τη διαγραφή του το 1956 και κατόπιν καταδικάζεται, μετά από στημένη δίκη σε 2,5 χρόνια φυλάκιση από τις ρουμάνικες αρχές με την κατηγορία της κατασκοπίας. Αργότερα-και παρόλη τη διεθνή του αναγνώριση- εξαναγκάζεται να δουλέψει στα ανθρακωρυχεία της Ρουμανίας γεγονός που επιδείνωσε την ήδη επιβαρημένη, από τα πολλαπλά πολεμικά τραύματα του,υγεία του(ένα τραύμα στο κεφάλι από ατύχημα σε σαμποτάζ τον ταλαιπώρησε σε όλη του τη ζωή).

Όμως, η προσφορά του Βρατσάνου στο λαϊκό κίνημα συνεχίστηκε. Όπως μας πληροφορεί ο συμμαχητής του, Κώστας Λατίφης, σε άρθρο του στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”: «Στα χρόνια της χούντας ο Βρατσάνος συνεργάστηκε με πολλούς αντιστασιακούς στη Δ. Γερμανία, ανάμεσα στους οποίους και ο σημερινός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας».

Με τον επαναπατρισμό του, ο Αντώνης Βρατσάνος αφιερώθηκε στη στήριξη των αναπήρων αγωνιστών της εθνικής αντίστασης και του ΔΣΕ και αγωνίστηκε για να βγάλει από την τραγική κατάσταση που βρίσκονταν τους αγωνιστές-πολιτικούς πρόσφυγες από τη Ρουμανία που «ζούσαν» χωρίς συντάξεις.Ακούραστος ταξίδευε κάθε άνοιξη και καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα,για να βρεί τους παλιούς τους συντρόφους και να τους κρατάει παρέα με την αστείρευτη αισιοδοξία του,και τις ατελείωτες διηγήσεις του.

Free Image Hosting at www.ImageShack.us

1994 Τέμπη-Από δεξιά,Σόνια Καραστάθη-αντάρτισσα του ΔΣΕ,Γιάννης Καραστάθης αξιωματικός ΔΣΕ και εξόριστος στην Σιβηρία, Αντώνης Βρατσάνος.




Free Image Hosting at www.ImageShack.us

1994 Τέμπη

Οι περισσότεροι είναι αντάρτες του ΕΛΑΣ και μαχητές του ΔΣΕ,στη μέση διακρίνεται ο Δημήτρης Κάτσης αριστερά του Α.Βρατσάνου.


Αρνήθηκε να υποβάλει αίτηση για να αναγνωριστεί η ιδιότητα του αντιστασιακού, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το ότι άλλοι συναγωνιστές του δεν είχαν το ανάλογο προνόμιο. Το 1997 πρωτοστατεί στη συγκρότηση της «Πανελλήνιας Ένωσης Μαχητών και Φίλων του ΔΣΕ».

Επίσης να σημειωθεί ότι δεν έλειψαν, αρκετές φορές, και οι προσπάθειες αποσιώπησης της προσφοράς του, όταν σε εκδηλώσεις τιμής για τα σαμποτάζ στα Τέμπη δεν ανέφεραν ούτε το όνομα του.

Ο Αντώνης Βρατσάνος «έφυγε» στις 26.11.2008 πάμπφτωχος σε θεραπευτήριο χρόνιων παθήσεων στα Μελίσσια παραμένοντας ως το τέλος της ζωής του ένας αταλάντευτος και περήφανος επαναστάτης.

Οπώς έγραψε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ.Παππούλιας για τον Αντώνη Βρατσάνο:

Με την αξιοπρέπεια και την καρτερικότητα ενός αληθινού ήρωα που προσέφερε στην πατρίδα πολύ περισσότερα από αυτά που του επιστράφηκαν.





Ευχαριστούμε τους συντρόφους από την οργάνωση “Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 για την πολύτιμη βοήθεια που μας δώσανε.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

"Έφυγε" ο αγωνιστής του ΕΛΑΣ/ΔΣΕ Βασίλης Παπασωτηρίου


Στην πρώτη φωτογραφία ο σ. Βασίλης Παπασωτηρίου δίπλα στον Άρη Βελουχιώτη, μαζί με άλλους συναγωνιστές. Ο σ. βρίσκεται ακριβώς πίσω από την κοπέλα.Στη δεύτερη φωτογραφία: Βασίλης Παπασωτηρίου (αριστερά), παπά-Ανυπόμονος (κέντρο), Κωστούλας (δεξιά).

Ο Βασίλης Παπασωτηρίου σε προχωρημένη ηλικία
Free Image Hosting at www.ImageShack.us


Για περισσότερες πληροφορίες
http://anasintaxi.blogspot.com/2009/02/blog-post_4097.html

http://anasintaxi.blogspot.com/2009/02/blog-post_02.html