Πρόλογος από το Γιάνη Κορδάτο και επιμέλεια της έκδοσης από τον Ηλία Αποστολίδη.
Το βιβλίο του William Foster κυκλοφόρησε στην χώρα μας από τις εκδόσεις "Μόρφωση" το 1956, σε μια δύσκολη και μεταβατική εποχή για το ελληνικό εργατικό κίνημα. Σε μια περίοδο που το Κίνημα του Δημοκρατικού Συνδικαλισμού άρχιζε σταδιακά να ανατρέπει τις δυσμενείς για την εργατική τάξη συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά τον Εμφύλιο, φτάνοντας με το ιστορικό κίνημα των 115 ΣΕΟ, να γκρεμίσει την κλίκα του εργατοπατερικού συνδικαλισμού των Μακρή-Θεοδώρου. Το βιβλίο του Foster ήταν ως έργο αναφοράς ένα σημαντικό βοήθημα για την απαραίτητη μόρφωση των εργατών που τάσσονταν κάτω από τη σημαία του ανεξάρτητου, ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Επειδή, λίγα έχουν αλλάξει από τότε όσο αφορά την κυριαρχία του εξαρτημένου από την εργοδοσία και το αστικό κράτος συνδικαλισμού, στο ελληνικό εργατικό κίνημα, η διάδοση του βιβλίου του Foster έστω και σε ηλεκτρονική μορφή, αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
Καλή ανάγνωση.
Τρίτη 22 Μαρτίου 2011
William Foster, «Ιστορία των Τριών Διεθνών»
Ουίλιαμ Ζ.Φόστερ - «Ιστορία των Τριών Διεθνών». Το βιβλίο του Ουίλιαμ Ζ. Φόστερ (William Zebulon Foster, Μασαχουσέτη 1881, Μόσχα 1961), "Ιστορία των Τριών Διεθνών" (History of the three internationals), θεωρείται απαραίτητο βοήθημα για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ειδικά για τους νέους εργάτες που μπαίνουν για πρώτη φορά στην παραγωγή. Στα ελληνικά εκδόθηκε λίγο μετά το 1974, από τις εκδόσεις "Γνώσεις".
Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του εργατικού κινήματος στην ιστορία του 20ου αιώνα. Δεινός συνδικαλιστής, οργανωτής απεργιακών κινητοποιήσεων, κατάφερε μέσα από την δράση του πολλά για την βελτίωση των όρων διαβίωσης των εργατών των ΗΠΑ. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη και στέλεχος της Κόκκινης Συνδικαλιστικής Διεθνούς.
Μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος από το 1921, διετέλεσε γραμματέας του, μια θέση όμως που δεν μπόρεσε να κρατήσει για πολλά χρόνια λόγω προβλημάτων από την καρδιά του. Συνεπής μαρξιστής λενινιστής, αγωνίστηκε ενάντια στην μπουχαρινική τάση του Lovestone, αλλά και στον ρεφορμισμό του Browder που έτεινε να γίνει κυρίαρχος στο αμερικανικό κόμμα μετά το 1945.
Ο Φόστερ πέθανε στη Μόσχα το 1961. Μαζί με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Τζων Ριντ και τον συνδικαλιστή των γουόμπλις Bill Haywood (τον μεγάλο Μπιλ, ηγέτη των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου, IWW), αποτελούν τους Αμερικανούς που τιμήθηκαν περισσότερο από κανέναν άλλο από τη Σοβιετική Ρωσία. Θα καλέσω τους αναγνώστες να δείξουν μια συγκατάβαση στην επαναστατική υπεραισιοδοξία που είναι διάχυτη σε όλες τις σελίδες του μεγάλου αυτού έργου. Αποτελεί χαρακτηριστικό μιας ολόκληρης εποχής, όταν οι επαναστάτες συνδικαλιστές έπρεπε να υποτάσσουν τα όποια μέσα στους τελικούς σκοπούς του κινήματος, ανεξάρτητα από την τυχόν κριτική στάση που είχαν στη συγκεκριμένη πραγματικότητα. Επίσης, αξίζει να προσεχθεί η σχεδόν μυστικιστική συνθηματολογία της Κομιντέρν, που αποτέλεσε για πολλές δεκαετίες την ιδεολογική της πλατφόρμα στο πεδίο της ταξικής πάλης. Αναφέρομαι στο περίφημο "Τάξη Εναντίον Τάξης", που σημάδεψε την λεγόμενη Τρίτη Περίοδο.{Ουίλιαμ Ζ.Φόστερ : «Ιστορία του Παγκόσμιου Συνδικαλιστικού Κινήματος».}
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου