Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

Πρωτομαγιά 1919, η πρώτη προκήρυξη του ΣΕΚΕ

Έξι μήνες από την ίδρυσή του, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα της Ελλάδας (ΣΕΚΕ), γιορτάζει επίσημα την εργατική Πρωτομαγιά. Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, βγάζει προκήρυξη «Προς την εργατικήν τάξιν της Ελλάδος», η οποία δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη της 17ης Απριλίου (30 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο). Στις 18 Απριλίου (1η Μάη), ο Ριζοσπάστης δεν κυκλοφόρησε, (παρά μόνο ο «Εργατικός Αγώνας», ως επίσημο όργανο του ΣΕΚΕ, σε μια πανηγυρική έκδοση):




Πρόκειται για ένα ολοκάθαρα ταξικό και διεθνιστικό κείμενο, σταθμό στην ιστορία του εργατικού μας κινήματος, αφού για πρώτη φορά το προλεταριάτο  απόκτησε κόμμα και συνδικαλιστική οργάνωση πανελλήνιας εμβέλειας, περνώντας έτσι σε ένα ανώτερο ποιοτικά επίπεδο.

Αξίζει να παρατεθεί η προκήρυξη:

"Προς την εργατικήν τάξιν της Ελλάδος

Σύντροφοι εργάται και εργάτριες!

Το Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα εορτάζει σήμερον την 1η Μαϊου. Ως κόμμα που αντιπροσωπεύει έναν αγώνα διεθνή, όπως είναι ο αγών της εργατικής τάξεως εις κάθε χώραν και που αγωνίζεται διά τον σκοπόν τον οποίον όλα τα αδελφά κόμματα όλων των χωρών επιδιώκουν και ο οποίος είναι η κατάργησις της κεφαλαιοκρατίας και η επικράτησις των αρχών του διεθνούς σοσιαλισμού, θα δείξη σήμερον την πίστιν του διά τον ιστορικόν αγώνα, εν ονόματι του οποίου οι εργάται και εργάτριαι όλου του κόσμου ενώνουν και πάλιν σήμερον την φωνήν των υπέρ μιας νέας ζωής και τάξεως εις τον κόσμον.

Ημείς λοιπόν που είμεθα η δύναμις και η ψυχή του έθνους, καλούμεθα σήμερον να εορτάσωμεν με τους εργάτας και τας εργάτριας όλων των άλλων εθνών την νέαν πρώτην Μαϊου. Η πράξις μας αυτή δεν είναι μόνον μία εκδήλωσις της ολοένα αναπτυσσομένης εις την τάξιν μας συνειδήσεως προς ομαδικήν επιδίωξιν των συμφερόντων ημών, προς αποτελεσματικήν αντιμετώπισιν κάθε εκμεταλλευτικής προσπαθείας εις το μέλλον, αλλά και εκδήλωσις ενός καθήκοντος προς τους αγωνιζομένους εις όλον τον κόσμο συναδέλφους μας, προς την Διεθνή.
 Το καθήκον μας τούτο το Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα, συμμεριζόμενον συνειδητώς, αισθάνεται ότι έχει το δικαίωμα να αποτανθή προς όλους τους συντρόφους, προς τους εργάτας και εργάτριας της χώρας, εργάτας της χειρός και του πνεύματος, εργάτας των πόλεων και εργάτας των πεδιάδων και να ζητήση παρ' αυτών, όπως όλοι, ως είναι ηνωμένοι εις την δυστυχίαν των, παρευρεθούν ηνωμένοι και εις την διαμαρτυρίαν των, εις την εορτήν των.
Η πρώτη Μαϊου πρέπει να είναι και δι' ημάς, όπως είναι και διά τους εργάτας όλου του κόσμου, η ημέρα της κοινής εκδηλώσεως των πόθων μας, τους οποίους όλο το έτος ζητούμεν και διαλαλούμεν με τας οργανώσεις μας, τα βιβλία μας, τας εφημερίδας μας, τας διαλέξεις μας και με όλον εν γένει τον αγώνα που διεξάγομεν κατά των εκμεταλλευτών.
Πρέπει να είναι η ημέρα που θα δείξωμεν εις όλους τους εχθρούς μας, εις όλους τους συκοφάντας μας και υβριστάς μας ότι ημείς υπάρχομεν, ότι ζώμεν ως τάξις και ότι εννοούμεν να υπάρχομεν πάντοτε. Η εκδήλωσίς μας σήμερον δεν πρέπει να έχη άλλον σκοπόν, ειμή εκείνον, διά τον οποίον η Διεθνής μας ζητεί να εορτάσωμεν και ο οποίος είναι σκοπός όλων των συνεορταζόντων σήμερον εργατών όλης της γης.

Σύντροφοι εργάται και εργάτριες!

Αν όλο το έτος εργαζόμεθα από πρωίας μέχρι νυκτός διά να θρέψωμεν και να πλουτίσωμεν άλλους, αν επί όλας τας ημέρας του έτους είμεθα τα όργανα της σκλαβιάς των πατρώνων και των εκμεταλλευτών, χωρίς να έχωμεν ούτε το δικαίωμα της αναπνοής χωρίς την άδειά των, μία μέρα όμως υπάρχει και δι' ημάς. Είναι η ημέρα της διεθνούς μας εορτής, η οποία είναι κερδισμένη με την θέλησιν και την δύναμιν των εργατών όλου του κόσμου διά να είναι δι' όλους τους καταπιεζόμενους, δι' όλους τους προλεταρίους του κόσμου ημέρα κοινής χαράς και κοινών ελπίδων, ημέρα μεγάλη και ιερά, όσον καμμία άλλη ημέρα. Αυτή είναι η πρώτη Μαϊου, αυτή είναι η ημέρα μας.
Ολοι με καρδιά, με μίαν πίστιν, με τον ίδιο ενθουσιασμό, πειθαρχούντες και ηνωμένοι ας δείξωμεν σήμερον ότι την τιμώμεν συνειδητά και ότι εννοούμεν την σημασία της.
Ολοι μας κάτω από την ερυθράν σημαίαν μας, την οποίαν σήμερα εκατομμύρια συντρόφων μας κρατούν αλλού δοξασμένην και υπερήφανον, ας δώσωμεν τον όρκον της παντοτεινής συνεργασίας και αδελφώσεως, αναφωνούντες με ψυχήν:

Ζήτω η Πρωτομαγιά των εργατών.
Ζήτω η Ενωσίς μας.
Ζήτω η Διεθνής.
Αθήναι 18 Απριλίου/ 1 Μαϊου 1919.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου