1969, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου

16 με 20 Σεπτεμβρίου 1969, οι 9οι Πανευρωπαϊκοί Αγώνες Στίβου στο Στάδιο Καραϊσκάκη.

Στην έναρξη των αγώνων, ο Ζωιτάκης, ως Αντιβασιλέας. Είναι ενδιαφέρον, ότι όλες οι ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις ενάντια στη Χούντα, μήνες πριν είχαν ξεκινήσει μια καμπάνια, κάνοντας δραματική έκκληση στους Ευρωπαίους αθλητές να μποϋκοτάρουν τους αγώνες.



Ο παράνομος τότε "Οδηγητής", η εφημερίδα της νεοσύστατης KNE, νεολαίας του ΚΚΕ, γράφει χαρακτηριστικά σε σημείωμα στην πρώτη σελίδα (τεύχος 8, Αύγουστος 1969) με τον τίτλο, 

Βοηθείστε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ΄την Ελλάδα:

... Όταν οι ίδιοι (εννοεί τους αθλητές) θα επιδίδονται στην ευγενική αθλητική άμιλλα, λίγα βήματα πιο πέρα, στις φυλακές και στα ξερονήσια του θανάτου θα βασανίζονται Έλληνες και Ελληνίδες ...

Τελειώνοντας, καλεί τους αθλητές να μην συμμετάσχουν και να απαιτήσουν να σταματήσουν τα βασανιστήρια στις ελληνικές Βαστίλλες.

Το ίδιο και η εφημερίδα του ΚΚΕ Εσωτερικού "Ριζοσπάστης¨ (Μαχητής), που στο φύλλο 9-10 τον ίδιο μήνα, θα δηλώσει ότι ο ελληνικός λαός δεν θα δεχθεί την ανακωχή εν όψει των αγώνων και κάθε συμμετοχή, θα αντιμετωπιστεί ως εχθρική πράξη.

Αυτό που είναι (προσωπικά για μένα) άκρως συγκινητικό, είναι η αφοπλιστική βεβαιότητα, που είχαν οι συντάχτες και των δύο εφημερίδων, ότι πρώτοι από όλους, θα μποϋκόταραν τους αγώνες οι ... σοβιετικοί αθλητές.

είμαστε βέβαιοι, ότι με επικεφαλής τους σοβιετικούς, οι αθλητές της Ευρώπης θα αρνηθούν να έρθουν στην Αθήνα, όπου κυβερνούν οι δολοφόνοι του συναθλητού του Γρηγόρη Λαμπράκη "Ριζοσπάστης¨ (Μαχητής), στο ίδιο φύλλο.

Γνωρίζουμε βέβαια τι έγινε. Οι σοβιετικοί αθλητές όχι μόνο ήρθαν, αλλά σάρωσαν και στα μετάλλια (δεύτερη θέση, αμέσως μετά από τους αθλητές της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας). Ο Βαλερί Μπροζόφ, θα ξεκινήσει ουσιαστικά στο στάδιο Καραϊσκάκη την μεγάλη καριέρα του, κατακτώντας την πρώτη θέση στα 100 μέτρα, με αποκορύφωμα την Ολυμπιάδα του Μονάχου το 1972, όπου θα νικήσει τους μαύρους Αμερικανούς αντιπάλους του, δίνοντας έτσι στην ΕΣΣΔ το χρυσό μετάλλιο στο ίδιο αγώνισμα.

Οι σοβιετικοί αθλητές θα φτάσουν να πάνε και στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988. Στη Σεούλ των σφαγέων δικτατόρων Τσουν και Ρο, μπροστά στους οποίους οι Παπαδόπουλος, Μακαρέζος και σία, μάλλον ως κεντροαριστεροί ή σοσιαλδημοκράτες θα χαρακτηρίζονταν. Στην Αθήνα του 1969 δεν θα πήγαιναν;