Εναλλακτικός τίτλος της δημοσίευσης, Πώς θα μπορούσε να κερδηθεί από τον ΕΛΑΣ. Ή ακόμα,
"Ο Δούρειος Ίππος".
Ο Ιορδάνης Παπαζαχαρίου (1898-1980), ήταν ένας αγωνιστής της Αριστεράς, μέλος του ΚΚΕ από το 1922 και είχε στο ενεργητικό του, πέρα από τους πολυάριθμους αγώνες και φυλακίσεις, πολλές και καλές εφευρέσεις. Ήταν κάτοχος επτά διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Βλέποντας λοιπόν κατά την διάρκεια της περίφημης μάχης του Μακρυγιάννη την αδυναμία των Ελασιτών να πλησιάσουν τον τοίχο του στρατοπέδου, ο πάντα ευρηματικός και πανέξυπνος κομμουνιστής εφευρέτης πρότεινε στην Οργάνωση της Καλλιθέας την κατασκευή ενός "Δούρειου Ίππου" !!! Έτσι έγινε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, με τη συμβολή των πολυάριθμων ενθουσιωδών Επονιτών της Καλλιθέας. Ήταν μια καταπληκτική κατασκευή από ατσάλινη λαμαρίνα και θώρακα γερμανικού τανκ, η οποία δοκιμάστηκε άμεσα. Το οπλοπολυβόλο που την χτύπησε από πολύ μικρή απόσταση, ούτε καν "την γαργάλησε".
Με τον "Δούρειο Ίππο", οι Ελασίτες θα μπορούσαν άνετα να πλησιάσουν τον τοίχο του στρατοπέδου, να τοποθετήσουν εκρηκτικά και προ παντός να μην είναι εκτεθειμένοι στα πυρά που προέρχονταν από τα πολυβολεία της Ακρόπολης.
Όμως, "η Οργάνωση είχε δύναμη".
Το 1976, ο Ιορδάνης Παπαζαχαρίου ή "Χαφιές" (όπως ήταν το ελασίτικο ψευδώνυμό του), ξαναχτύπησε. Με την βοήθεια παλιών βετεράνων του ΕΛΑΣ, άφησε ένα ξύλινο ομοίωμα του "Δούρειου Ίππου" έξω από το Ζάππειο Μέγαρο !!! Και όχι μόνο αυτό, αλλά αφιέρωσε την κατασκευή στον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Σταμάτη, που ως γνωστόν στους παλιούς δεν άφηνε εκδήλωση για τη μάχη του Μακρυγιάννη χωρίς να παρευρεθεί επίσημα. Στους έκπληκτους στην κυριολεξία αστυφύλακες έδωσε το τηλέφωνό του, για να τον πάρει ο ίδιος ο Υπουργός για να του ...εξηγήσει.
Η παρακάτω φωτογραφία είναι από τη σκηνή που έγινε στο Ζάππειο και αφιερώθηκε στην Οργάνωση Βάσης της ΚΝΕ Καλλιθέας.
Να τι έγραψε ο ίδιος στο πίσω μέρος της φωτογραφίας στους Κνίτες της Καλλιθέας:
«Ιορδάνης Παπαζαχαρίου.
25.7.76
Αφιερώνεται στην ΚΝΕ Καλλιθέας.
Παιδιά:
Ο Δούρειος Ίππος που φαίνεται στη φωτογραφία είναι η συσκευή με την οποία έξι άτομα θα μπέναμε στο Τάγμα του Μακρυγιάννη. Είπε σαν το πρότεινα η οργάνωση:
«Μάστορα, μην κουράζεσαι, έχουμε δύναμη μεγάλη».
Είχαμε δύναμη αλήθεια. Μα γιατί δεν πήγαμε από τη Λεωφόρο Συγγρού ευθεία στο τάγμα χωρίς πολλά θύματα; Ποιος μας γέλασε και παλεύαμε δήθεν στις ταράτσες για να ξεκαθαρίσουμε τα νώτα μας;
Πάνε αυτά... Η φωτογραφία είναι από το Ζάππειο. Πήγα το Δούρειο στις 25.7.76. Έβγαλα τις ρόδες. Τ' άφησα δίπλα στο άγαλμα του Ζάππα. Τώρα το πήγανε εκεί που βλέπετε. Έγραψα προς τον υπουργό Δ. Τάξεως και το τηλέφωνο μου.
Αν με καλέσει θα τα πούμε.
Χαφιές»
Πηγές:
- Περιοδικό "σχολιαστής", τεύχος 45, Δεκέμβριος 1986.
- "H σύγκρουση στου Μακρυγιάννη...", άρθρο του ιστορικού Γιώργου Μαργαρίτη, στην εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", 05/12/2004.
