Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2021

Εναρκτήριος λόγος του Απόστολου Γκρόζου στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Αύγουστος 1961).

 Το 8ο Τακτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας συνήλθε τον Αύγουστο του 1961 στην Τσεχοσλοβακία. Το Κόμμα βρισκόταν σε κατάσταση παρανομίας· οι αντιπρόσωποι από το εξωτερικό, εκλέχτηκαν υπό την σκέπη μιας «Πανπροσφυγικής Συνδιάσκεψης» των κομμουνιστών που ζούσαν στις σοσιαλιστικές χώρες, ενώ αυτοί του εσωτερικού, από το ίδιο το Πολιτικό Γραφειο, σε συνεργασία με το «Κομματικό Κέντρο» του εσωτερικού. Κανένας καλόπιστος μελετητής, δεν θα πει ότι δεν τηρήθηκαν οι δημοκρατικές διαδικασίες, αφού υπήρχε πρόσφατη εμπειρία του ισπανικού κόμματος, όπου οι αντιπρόσωποι από την Ισπανία (είχε ακολουθηθεί η οργανωτική των εκλογών), όταν γύρισαν, συνελλήφθησαν άμεσα από την Ασφάλεια του φρανκικού καθεστώτος· ο τρόπος επιλογής των αντιπροσώπων ήταν λύση ανάγκης, αφού η τήρηση της ορθόδοξης δημοκρατικής διαδικασίας θα σήμαινε με μαθηματική ακρίβεια τρομερά χτυπήματα από την Ασφάλεια. 

Αξίζει να παρατεθεί ο εναρκτήριος λόγος του προέδρου της Κεντρικής Επιτροπής Απόστολου Γκρόζου, όπου αποκατέστησε το πάνθεον των ηρώων-ηγετών του Κόμματος, μέσα από μια βαθύτατα ουμανιστική και προοδευτική παράδοση, (που ξεχάστηκε στα δύσκολα χρόνια που προηγήθηκαν): 



Αγαπητοί σύντροφοι σύνεδροι,

Αγαπητοί αντιπρόσωποι των αδελφών κομμάτων,

Με αίσθημα περηφάνειας για το ηρωικό Κόμμα μας, πρωτοπορία της τιμημένης εργατικής τάξης μας και αντάξιο από­σπασμα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, σάς καλωσορίζω εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμ­ματος της Ελλάδας.

Εξαιρετικοί λόγοι έκαναν ν’ αργήσει η σύγκληση του 8ου Συνεδρίου. Στο διάστημα από το προηγούμενο συνέδριο του κόμ­ματος, δηλαδή από το 1945 ώς σήμερα, διαδραματίστηκαν κοσμοϊστορικά γεγονότα στην διεθνή ζωή. Η Σοβιετική Ένωση ζει την αναπτυγμένη οικοδόμηση του κομμουνισμού, ενώ μαζί της και γύρω της αναπτύσσεται πανίσχυρο το παγκόσμιο σοσια­λιστικό στρατόπεδο. Η επίδρασή του στις τύχες της ανθρωπό­τητας γίνεται όλο και πιο αποφασιστική. Δεν μπορούν πια, όπως πρώτα, οι ιμπεριαλιστές να υπαγορεύουν τις θελήσεις τους στους λαούς. Η ορμή των σοβιετικών σπούτνικ προς τα ύψη, και το μεγαλειώδες κατόρθωμα των πρώτων αστροναυτών του κόσμου Γκαγκάριν και Τιτόφ συμβολίζουν την ορμή του σοσιαλισμού στην ειρηνική άμιλλά του με τον καπιταλισμό πού αποσυντίθεται.

Αυτή η νέα κατάσταση εμψυχώνει και το λαό της Ελλάδας στη δύσκολη πορεία του προς τη λευτεριά και την πρόοδο. Σκλη­ρή ήταν η πάλη του όλα τα μεταπολεμικά χρόνια, μετά την ένο­πλη επέμβαση του ιμπεριαλισμού. Μα παρ’ όλες τις δοκιμασίες, ποτέ δεν υποτάχθηκε σε κανένα καταχτητή και επεμβασία.

Ύστερα από κάθε φάση της πάλης, ο λαός αναδιέτασσε τις δυνάμεις του, τις συσπειρώνει ολοένα και προχωρεί σταθερά στο σκοπό του που είναι η απαλλαγή του από τον ξένο ιμπεριαλισμό και τη ντόπια ολιγαρχία, η αποκατάσταση της εθνικής του ανε­ξαρτησίας και της δημοκρατίας, η ειρήνη και η ειρηνική συνερ

γασία με όλους τους λαούς,η κοινωνική πρόοδος. Αυτός είναι ο δρόμος που το κόμμα μας δείχνει στο λαό της Ελλάδας. Πιστό στις ένδοξες παραδόσεις του εργατικού μας κινήματος και της Εθνικής Αντίστασης, το ΚΚΕ, αν και κατατρεγμένο και κη­ρυγμένο εκτός νόμου, στάθηκε και στέκει ακλόνητη πρωτοπορεί» και οδηγός της πατριωτικής πάλης του  λαού σ’ όλα αυτά τα χρόνια. Αμέτρητα είναι τα θύματα που έδοσε το κόμμα μας σ’ αυτόν τον ιερό αγώνα του  λαού, στο όνομα των αθάνατων ιδεών του  μαρξισμού - λενινισμού στην Ελλάδα. Από τα πρώτα θύματα της μεταδεκεμβριανής τρομοκρατίας ώς τον ήρωα του  έθνους και του  λαού Νίκο Μπελογιάννη, χιλιάδες αγωνιστές θυ­σίασαν τη ζωή τους για την υπόθεση του  λαού και το μεγαλείο της Ελλάδας. Μόνο η Κεντρική Επιτροπή  και η Κεντρική Επι­τροπή Ελέγχου αριθμούν 21 συντρόφους, που έδοσαν την ζωή τους για την υπόθεση του  κόμματος σ’ αυτό το διάστημα. Ας τους μνημονεύσουμε. Εκτελέστηκαν, δολοφονήθηκαν ή σκοτώθη­καν στα μέτωπα οι σ. σ. Στέργιος Αναστασιάδης, Νίκος Αρα­μπατζής, Αρίστος Βασιλειάδης, Στέφανος Γκιουζέλης, Γ. Δη­μητρίου, Νίκος Ζαγουρτζής, Γιάννης Ζεύγος, Ηλίας Κιαπές, Βασίλης Μαρκεζίνης, Αδάμ Μουζενίδης, Νίκος Μπελογιάννης, Νίκος Πλουμπίδης, Μήτσος Παπαρήγας, Γιώργος Τσιτήλος και Κώστας Φαρμάκης. Πέθαναν οι σ. σ. Κώστας Γυφτοδήμος (Καραγιώργης), Κώστας Θέος, Βασίλης Κοτσάβρας, Μιλτιάδης Πορφυρογέννης, Γιώργης Σιάντος, Χρύσα Χατζηβασιλείου.

Σ’ ένδειξη τιμής σ’ αυτούς και στις μυριάδες νεκρούς του  αγώνα μας προτείνω να κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή.

Δυο χιλιάδες περίπου αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασής μας κρατούνται από την κυβέρνηση της υποτέλειας δεσμώτες στη φυλακή και την εξορία, 10, 16 και περισσότερα χρόνια τώρα, κι ανάμεσά τους ο εθνικός ήρωας Μανώλης Γλέζος. Τους απευ­θύνουμε το χαιρετισμό τιμής και υποσχόμαστε να δυναμώσουμε τον παλλαϊκό αγώνα για την απελευθέρωσή τους. Η Ελλάδα δεν ανέχεται να καταπατούνται οι ελευθερίες του  λαού από τους σίλους του  Μέρτεν, από τους υποτελείς του  αμερικάνικου και δυτικογερμανικού ιμπεριαλισμού και να μένει υποανάπτυχτο προ­γεφύρωμα του  ΝΑΤΟ κατά των σοσιαλιστικών χωρών.

Ο λαός μας ενώνεται και παλεύει. Σ’ αυτή την τιτάνια πάλη τον παραστέκουν οι άλλοι λαοί.

Σύντροφοι,

Στο Συνέδριό μας παίρνουν μέρος αντιπροσωπείες 10 αδελφών κομμάτων. Αντιπροσωπεία του  Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, του  Κομμουνιστικού Κόμματος της 

Βουλγαρίας, του  Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του  Ενι­αίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας, του  Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του  Κομμουνιστικού Κόμματος της Ισπανίας, του  Ουγγρικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, του  Ενοποιημένου Εργατικού Κόμματος της Πολωνίας, του  Ερ­γατικού Κόμματος της Ρουμανίας, του  Κομμουνιστικού Κόμμα­τος της Τσεχοσλοβακίας.

Επιτρέψατέ μου να χαιρετίσω τους συντρόφους αντιπροσώπους των αδελφών κομμάτων, που παραβρίσκονται στο Συνέ­δριό μας, σ’ ένδειξη των δεσμών του  προλεταριακού διεθνισμού που ενώνουν ακατάλυτα το ΚΚΕ με την παγκόσμια στρατιά των κομμουνιστών.

Το Συνέδριό μας, στο οποίο αντιπροσωπεύονται όλες οι δυ­νάμεις του  κόμματος, έχει να κάνει σοβαρό έργο. Θα μελετήσει μια πλούσια πείρα με τα θετικά και αρνητικά της και θα συγ­κεντρώσει την προσοχή του  κόμματος στα φλέγοντα ζητήματα του  εργατικού και πατριωτικού κινήματος, για να δόσει απάντηση στα επίκαιρα, μα και στα γενικά προβλήματα της δημο­κρατικής αναμόρφωσης και της κοινωνικής απελευθέρωσης του  εργαζόμενου λαού.

Είμαστε βέβαιοι πως το Συνέδριο, στηριγμένο σταθερά στις θέσεις των ιστορικών ντοκουμέντων της Σύσκεψης των 81 κομ­μουνιστικών και εργατικών κομμάτων, τραβώντας σταθερά στο δρόμο που χάραξε η 6η πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του κόμματός μας, θα δόσει τις μαρξιστικές - λενινιστικές λύσεις που περιμένει το λαϊκό μας κίνημα από το κόμμα του — το ΚΚΕ.

Είμαστε βέβαιοι πως κάθε σύνεδρος και όλο το Συνέδριο, σαν ανώτερο σώμα, με την μεγαλύτερη συναίσθηση της ευθύνης του  κόμματος απέναντι στο λαό, θα συμβάλει στον καθορισμό της παραπέρα πορείας του  ΚΚΕ, στην παραπέρα στερέωση της ενότητας των γραμμών του.

Με την πεποίθηση αυτή κηρύσσω την έναρξη των εργα­σιών του  8ου Συνεδρίου του  Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας.




Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021

Μόσχα, 7 Νοεμβρίου 1941

Μόσχα, 7 Νοεμβρίου 1941: Στρατιωτική παρέλαση, προκειμένου να εορταστεί η 24η επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ίσως η πλέον διάσημη παρέλαση όλων των εποχών, αφού έγινε κατά την διάρκεια της μεγάλης μάχης της Μόσχας, με τα γερμανικά στρατεύματα να βρίσκονται σε απόσταση μόλις εξήντα χιλιόμετρα από την ρωσική πρωτεύουσα. Ίσως όμως και η πλέον δραματική, αφού πολλοί - οι περισσότεροι - άντρες που συμμετείχαν σε αυτήν, σε λιγότερο από 12 ώρες θα έμπαιναν στην μάχη, χάνοντας την ζωή τους. Στην παρέλαση, θα εκφωνήσει λόγο στους στρατιώτες και στον λαό, ο γενικός γραμματέας του κόμματος των μπολσεβίκων, Ιωσήφ Στάλιν, όπου χωρίς ωραιοποιήσεις θα εκθέσει την τρέχουσα στρατιωτική κατάσταση και θα καλέσει για πόλεμο μέχρι εσχάτων προκειμένου να σωθεί πατρίδα.

Η 7η Νοεμβρίου είναι σήμερα στη Ρωσία ημέρα αργίας, προς τιμή εκείνου του γεγονότος και ονομάζεται, «ημέρα της στρατιωτικής τιμής».


«Ο Στάλιν στεκόταν και μίλαγε. Οι Γερμανοί βρισκόντουσαν λίγο πιο έξω από την Μόσχα κι' αυτός στεκόταν στο Μαυσωλείο και μίλαγε. Και μπροστά στο Μαυσωλείο στέκαν προσοχή τα στρατεύματα και γινόταν η παρέλαση του Νοέμβρη στη Μόσχα κι αυτό ίσα-ίσα ήταν το σημαντικό και αυτο και μόνο αρκούσε»

Κονσταντίν Σιμόνοφ «ζωντανοί και νεκροί».

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Διάταγμα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά της ευλογιάς.

 Το παρακάτω, είναι διάταγμα του Λένιν, τον Απρίλιο του 1919, εν μέσω του σκληρού Εμφυλίου Πολέμου που ακολούθησε την Οκτωβριανή Επανάσταση:

«Συμβούλιο Λαϊκών Επιτρόπων (Κομμισσάριων) της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας.
Διάταγμα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά της ευλογιάς.
10 Απριλίου 1919.
Για την πιο επιτυχημένη αντιμετώπιση της επιδημίας της ευλογιάς και την βελτίωση της εμβολιαστικής κατάστασης του πληθυσμού,
το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων αποφασίζει:
1. Επιβάλλεται ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά της ευλογιάς στις ακόλουθες περιπτώσεις
α. Όλα τα νεογέννητα, βρέφη και παιδιά, πριν από τα πρώτα τους γενέθλια.
β. Όλοι οι αιτούντες ή οι νεοεισερχόμενοι σε εκπαιδευτικά ιδρύματα κάθε τύπου, συμπεριλαμβανομένων των οικοτροφείων.
γ. Όλοι οι υποψήφιοι ή οι νεοσύλλεκτοι στον στρατό και το ναυτικό.
δ. Οι εργαζόμενοι και μαθητευόμενοι σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους.
ε. Όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι
στ. Όλοι οι νεοεισερχόμενοι που φθάνουν στις φυλακές ή σε άλλους χώρους κράτησης.
>>>
4. Όσοι αποφεύγουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, ή δεν προσέλθουν έγκαιρα για τον εμβολιασμό των παιδιών τους ή των άλλων ανηλίκων που βρίσκονται υπό την επιμέλειά τους, όπως επίσης και οι θεσμικά υπεύθυνοι για τον εμβολιασμό του πληθυσμού, είναι υπόλογοι σε κατηγορίες ενώπιον των Λαϊκών Δικαστηρίων και θα αντιμετωπίσουν βαρύτατες ποινές.
Γραμματέας του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων, Νικολάι Ουλιάνωφ (Λένιν)
Λαϊκός Επίτροπος για την Υγεία, Δόκτωρ Νικολάι Σεμάσκο».
Τέλος, αξίζει μια αναφορά στον σπουδαίο κομμουνιστή γιατρό Νικολάι Σεμάσκο (1874-1947), που μέχρι το 1930, οπότε και αποσύρθηκε από την πολιτική για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την Παιδιατρική, συνετέλεσε τα μάλα, στην οργάνωση της σοβιετικής δημόσιας υγιεινής και στην καταπολέμηση των «κοινωνικών μολύνσεων», δηλαδή της φυματίωσης, των αφροδίσιων νοσημάτων και του αλκοολισμού.